فلوراید عنصری است که به طور طبیعی در آب، خاک و هوا یافت می‌شود. زمانی که فلوراید به صورت خوراکی و به میزان مناسب مصرف شود، دندان را مقاوم کرده، از پوسیدگی پیشگیری خواهد شد.

اگر فلوراید در آب، آشامیدنی شهر به میزان مناسب موجود باشد، پوسیدگی‌های دندانی را تا حدود ۶۰ درصد کاهش می‌دهد روش دیگر دریافت فلوراید، استفاده از خمیردندانها، دهان‌شویه‌ها و ژلهای حاوی فلوراید است. هر دو روش کاربرد فلوراید، یعنی سیستمیک (فلوراید موجود در مواد غذایی و آب آشامیدنی) و موضعی (فلورایدی که بر روی دندانها گذاشته می‌شود)، در مقاوم کردن دندانها و پیشگیری مؤثر شناخته شده‌اند.

اگر فلوراید مناسب و کافی در اختیار دندان قرار گیرد ، باعث استحکام بیشتر ساختمان دندان شده و دندانها دیرتر دچار پوسیدگی می شوند و به اصطلاح مقاومتر می گردند.

در دندانهایی که دچار پوسیدگی سطحی و اولیه هستند ، فلوراید می تواند از پیشرفت پوسیدگی جلوگیری کرده و روند تخریب دندان را متوقف کند. در این صورت اگر بهداشت مناسبی در کودک وجود داشته باشد می توان از ترمیم و پر کردن این دندانها خودداری نمود و فقط در دوره های زمانی معینی آنها را مورد ارزیابی پوسیدگی قرار داد.

فلوراید از طرق مختلف در اختیار کودکان ، میتواند قرار گیرد:
در کودکان بالای ۶ سال استفاده از دهان شویه و خمیر دندانهای حاوی فلوراید موثر می باشد به شرطی که به طور مرتب بوده و از بلعیدن آنها خودداری نماید.

در کودکان کوچکتر از ۶ سال ژل های فلوراید کاربرد بهتری دارند. این ژل ها توسط دندانپزشک و عموما هر ۶ ماه یکبار بر روی دندانها قرار داده می شود و فلوراید لازم برای دندانها را تامین میکنند. در کودکان بالای ۶ سال اگر دهان شویه در اختیار نباشد باز هم ژلهای فلوراید بهترین انتخابند.